Cur síos

Seo an t-aon saol a bhí, atá, is a bheidh againn. Canathaobh, más ea, go mbímid go minic ar iasacht ó na rudaí gur chuid díobh sinn le ceart: ónár bhfód dúchais, ár muintir, ár dteanga, an dúlra, agus fiú uainn féin?
Naomh díbrithe óna thír dhúchais – teifigh ar tóir saol níos fearr in Éirinn – teaghlaigh Ghaeltachta ar bhánta méithe na Mí – scaltán éin mhara ar strae ar an mbaile mór – an duine daonna ag déanamh cleamhnais leis an teicneolaíocht mar dhíon ar uaigneas an aonaráin: sa chnuasach seo, an chéad cheann ón bhFaolánach le fada an lá, ritheann staid seo an choimhthís, na deoraíochta, agus an bheith ar iasacht ina snáthe trí na dánta, bíodh sé le braith go soiléir nó ar chuma níos íogaire.